Ганна Комар

паэтка, перакладчыца, пісьменніца
жывая жанчына,

не штандар,

не надзея,

хачу вярнуць сабе 
голас і цела,

можа быць, я ніколі так моцна

гэтага не хацела…

Ганна Комар

паэтка, перакладчыца, пісьменніца
Ганна Комар — паэтка, перакладчыца, пісьменніца.

Аўтарка паэтычных зборнікаў «Страх вышыні», «Recycled», «Мы вернемся», «Вызвалі або бяжы» і «Ribwort» і дакументальнай прозы «Калі я выйду на волю».

Лаўрэатка прэміі «Дэбют» імя Максіма Багдановіча ў намінацыі «Пераклад» за зборнік вершаў Чарлза Букоўскі «Святло, і паветра, і месца, і час». Уганараваная прэміяй за свабоду слова 2020 Нарвежскага саюза пісьменнікаў. Сябра Беларускага ПЭНа. Ганаровая сябра Англійскага ПЭНа.
Творы перакладзеныя на ўкраінскую, польскую, шведскую, нямецкую, нарвежскую, чэшскую, літоўскую, расейскую, славенскую, дацкую ды італьянскую мовы. Перакладае свае творы на англійскую.

Скончыла магістратуру Уэстмінстарскага Універсітэта (Creative Writing: Writing The City). Навучаецца ў аспірантуры Універсітэта Брайтана.

У творчасці асвятляе тэмы дзіцячых траўм і стасункаў з бацькамі, уплыву патрыярхальнага грамадства на жыццё жанчыны, тэмы хатняга і дзяржаўнага гвалту, загойвання ранаў і адбудоўвання сябе.
Ганна Комар — паэтка, перакладчыца, пісьменніца.

Аўтарка паэтычных зборнікаў «Страх вышыні», «Recycled», «Мы вернемся», «Вызвалі або бяжы» і «Трыпутнік».

Лаўрэатка прэміі «Дэбют» імя Максіма Багдановіча ў намінацыі «Пераклад» за зборнік вершаў Чарлза Букоўскі «Святло, і паветра, і месца, і час». Уганараваная прэміяй за свабоду слова 2020 Нарвежскага саюза пісьменнікаў (разам з Дзмітрыем Строцавым). Сябра Беларускага саюза пісьменнікаў і Беларускага ПЭНа. Ганаровая сябра Англійскага ПЭНа.

Творы перакладзеныя на ўкраінскую, польскую, шведскую, нямецкую, нарвежскую, чэшскую, літоўскую, славенскую, дацкую і рускую мовы. Перакладае свае творы на англійскую.

Скончыла магістратуру Уэстмінстарскага Універсітэта (Creative Writing: Writing The City). Дактарантка Універсітэта Брайтана, даследуе паэзію як інструмент працы з досведам гендарна-абумоўленага гвалту для жанчын з Беларусі.

У творчасці асвятляе тэмы дзіцячых траўм і стасунках з бацькамі, уплыву патрыярхальнага грамадства на жыццё жанчыны, хатняга і дзяржаўнага гвалту, загойвання ранаў і адбудоўвання сябе.
жывая жанчына,

не штандар,

не надзея,

хачу вярнуць сабе 
голас і цела,

можа быць, я ніколі так моцна

гэтага не хацела…